شیوع و عوامل خطرساز ابتلا به هپاتیت c در بیماران دیالیزی شهر قزوین(۱۳۸۰)

زمینه: یکی از علل مهم مرگ و میر در بیماران تحت درمان با همودیالیز, عفونت با ویروس هپاتیتc و در نتیجه بیماری مزمن کبدی است. هدف: مطالعه جهت تعیین شیوع عفونت hcv در بیماران همودیالیزی شهر قزوین و عوامل خطر مربوطه در سال 1380 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه گزارش موارد, 68 بیمار تحت درمان با همودیالیز در شهر قزوین به صورت اتفاقی انتخاب و از نظر anti-hcv ab در خون محیطی با روش الیزا نسل دوم آزمایش شدند. سپس تمام جواب های مثبت دوباره با روش riba نسل دوم بررسی شدند. یافته ها: 16 بیمار ( % 9/23 ) مبتلا به عفونت بودند. جنس, سطح تحصیلات, آندوسکوپی فوقانی قبلی و سابقه قبلی پیوند کلیه تاءثیری در شیوع عفونت hcv نداشت, اما تزریق خون به عنوان یک عامل خطر اصلی برای عفونت با hcv مشخص شد (02/0=p). با افزایش تعداد واحدهای تزریقی خون, میزان عفونت نیز بیش تر می شد(003/0=p). مدت زمان درمان با همودیالیز نیز به عنوان دیگر عامل خطر تعیین شد. میانگین زمان همدیالیز در بیماران hcv ab مثبت به طور معنی داری بیش تر از بیماران hcv ab منفی بود (007/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد پیوند زود هنگام و اجتناب از تزریق خون تا حد امکان (استفاده از اریتروپویتین برای کم خونی) دو روش مهم و کاربردی برای کاهش شیوع عفونت hcv در بیماران همودیالیزی است.